Ik ben dit bericht al zeker vijf keer opnieuw begonnen, en hoewel beginnen met ‘ik’ in het stijlboek afgeraden wordt, heb ik besloten dat toch te doen. (Een sexy poezenplaatje ter verzachting van de omstandigheden.) Het is tenslotte mijn website. Mijn nieuwe website. En daar ben ik best een beetje blij mee. Dus voilà. Ter viering van dit feit een beknopte geschiedenis van de naam Cultuur Cocktail.

In 2008 zat ik bij de Kamer van Koophandel om mijn bedrijf in te schrijven als ‘Cornershop’. Ik was twee jaar eerder afgestudeerd als museologe, een concept voor fifties dansavonden op poten gezet, had mijn eerste baan als educatief medewerker achter de rug, en, onder het wakend oog van PhotoQ’s Edie Peters, de eerste onzekere schreden op het pad van de fotoschrijverij gezet. Mijn ambitie was grenzeloos en mijn voorkeur voor verschillende werkzaamheden (deels vanuit pragmatisme) ook.

Wat? Pornoshop?
Maar toen de dames van de KVK mij misverstonden en dachten dat ik pornoshop zei, heb ik terplekke de naam veranderd in Cultuur Cocktail – de naam die ik al op mijn eerste visitekaartje had gestempeld voordat ik enig idee had welke wendingen mijn professionele loopbaan nog zou nemen. Niet dat het veel uitmaakte, want beide komen ze op hetzelfde neer: een plek waar het assortiment grenzeloos is.

Aanvankelijk combineerde ik het prille schrijfbestaan met opdrachten als het schrijven van een handboek over het ontstaan van de collectie van het Nederlandse Fotomuseum en teksten voor fotografen. Later werkte ik deeltijds als assistent bij galerie Ron Mandos. Toen eind 2009 mijn boek ‘Door de lens van professionele fotografen’ uitkwam besloot ik te proberen om volledig van het schrijven rond te komen. Ik overwoog zelfs mijn bedrijfsnaam te veranderen in iets met meer schrijverig allure toen dat bleek te lukken.

Maar de crisis sloeg toe, en die was ook voelbaar in mijn liefde voor het onderwerp fotografie. Er volgden een opleiding journalistiek en een stage bij Vrij Nederland om andere genres te verkennen. Schrijven was het devies en een vlaag van zelfrelativering leverde een nieuwe bedrijfsnaam op: Lise Lotte ten Voorde, geen daden maar woorden.

Een kast vol schoenen
Desondanks bleef ‘Cultuur Cocktail’ kleven omdat ik me nu eenmaal niet graag tot één ding beperk. Daar bovenop kwam de verhuizing naar Antwerpen. Ik ging rondleidingen geven, schreef over Poolse kantines en Antwerpse stadsgidsen en reed Vlaanderen rond om fotografen te interviewen voor PF. Landje verruilen is een snoepwinkel voor een beginnend journalist, maar ook een gelegenheid om het werkzame leven anders in te richten.

Daarom heb ik niet alleen een nieuwe website maar ook een bijbaan (in een schoenwinkel die mijn droom van een kast vol schoenen dichterbij brengt). Niet omdat het niet ging (in 2015 zag ik omzet en opdrachtgevers gestaag stijgen), maar omdat ik het anders wilde. Meer ruimte om te rommelen. In de marge van nieuwe media bijvoorbeeld, maar ook praten met mensen met goede ideeën die niet direct aan de actualiteit te verbinden zijn, eindelijk eens beginnen aan wat ooit een boek moet worden, een verhaal waarin de originele Kapitein Iglo een rol speelt. Wie mij volgt zal het misschien opvallen dat ik wel vaker zulke uitspraken doe. En de kans bestaat dat ik ze niet uitvoer. Maar, zoals avonturier-fotograaf Guido Sterkendries me zei, als je niet eerst gelooft dat iets kan, is er geen creativiteit.

©lara jade, elle singapore, cat out of the bag, 2015

Over tot de orde van de dag. Het gesprek met Sterkendries kadert in een serie over succes voor PF nummer 4 (eind juni) waarvoor ik ook Noa Verhofstad, Martijn van Dam en Iwan Baan sprak. Voordien verschijnt nog PF 3 met daarin een interview met de Britse modefotografe Lara Jade. Jade is 25 en is hard op weg de modefotografie naar haar hand te zetten.
Voor Kunstbalie in Tilburg werk ik aan een reizende fototentoonstelling met lesmateriaal voor groep 3/4 met als werktitel Grote Ogen. We kijken van heel dichtbij naar insecten en verplaatsen ons in hun wereld. Anne Geene en Harold strak hebben hun medewerking al toegezegd.
Daarnaast komt er een verslag van de studiedagen voor docenten die de Gerrit Rietveldacademie afgelopen februari organiseerde. Dat verslag is alleen voor intern gebruik, maar later dit jaar verschijnt er een verslag/publicatie over een projectweek met vergelijkbaar thema van de Academie Minerva in Groningen.

Voor ik het vergeet: mijn domeinnaam en e-mailadres eindigen voortaan op het reuze internationale .eu. Rest mij slechts u een genoeglijke surfervaring op het spiksplinternieuwe CultuurCocktail.eu te wensen.